Carpan Mudhar CH.*
PA’ SURI lo’ dhik narema telpon se bak gella’
ngakalonnang. Badha rassa geddur e panggaliyanna. Nomer anyar katela’
e telponna. Tamba ja’ja’ se narema’a. Lo’ biyasana baja malem badha reng nelpon
ce’ parlona. Li-baliyan paggun lo’ dhik etarema. Naleka eangka’, ”Sapa? Lo’
tao bakto!” Pa’ Suri ngadha’i kandha kalaban atanya.
”Assalamualaikum. Kaula Zaini,
Pa’,” Sowarana Zaini ajawab kalaban adhap.
”Hah! Kake, Ni?
Badha apa, Ni? Koca’en kake badha neng Bali?”
”Enggi, Pa’.
Saporana, aganggu. Kaula nyo’on nomer telponna Pa’ Suhrawi. Badha gi, Pa’?”
”Tao ya, Ni, badha
apa enja’. Parlo apa kake?”
”Da’ neka, Pa’,
Pa’ Suri emot dha’ Lukman, pottrana Pa’ Suhrawi?”
”Iyya, arapa?
Sakellas bi kake ’kan?”
”Lukman samangken
badha neng Bali, Pa’. Ca’epon buru dhari compo’en. Neka gi’ bhuru nelpon kaula.
Laggu’ menta kone’e. Pon tello are neng Bali lo’ oneng bara’ temor. Lo’ manggi
tojjuwan, ca’epon.”
”Ee, dha’ iyya,
ya? Ya ella, Ni, apa ca’en engko’ laggu’ dha’ Pa’ Uwwi. Senga’, kake se tao
Bali, ja’ paelang Lukman jiya!”
”Engghi, Pa’, insya
Allah.”
Sabellunna Zaini
ngolok salam, telponna Pa’ Suri duli epece’. ”Lakar lo’ genna Lukman,” Pa’ Suri
agarendhem kadibi’.
***
Para’ tello
bulan Lukman rangrang akuliya. Ka kampus, Lukman biyasa naksi otaba sapedha motoran kalowaran taon 2005. Lukman baringsang
so sapedha motorra. Ca’en Lukman sapeda kalowaran taon 2005 taon towa.
Ja’ orengnga la
ba-emba. La remmok kabbi. Sala settong tandha majuna jaman kalaban lekkas obana
barang elektronik otaba teknologi. Lukman aromasa korang gaul asapedha’an taon 2005. Pangaterrona
lo’ tanggung, paleng sakone’ ettril otaba ninja. Laen se dhuwa’ lo’ maso’
pekker. Akandha ka eppa’en lo’ dhing-kedhingngagi.
Aromasa lo’
ejap-kejabi bi’ eppa’en, Lukman nyemma’i embu’en. Ngabala pangaterrona. Embu’en
lo’ bannya’ kandha. Ngedhing oca’en Lukman dhakkala embu’en nanges.
”Kake, Cong, lo’
ngarte eppa’-embu’en. Olle dhimma pesse, Mang, gabay melle ninja?”
”Ta’ ninja, Ettril,
Bu’,” Lukman ngemmeng aeng mata keya. ”Mon kellarra kellar keng lo’
emelleyagina.”
”Ambu kabbi!”
Pa’ Suhrawi kalowar dhari barungnga. ”Kedhingngagi tang oca’! Pole lo’ andhi’
pesse tompo’an, Cong, andhi’a sakale pesse tompo’an raja kadi’ gunong, sengko’
lo’ melleyagina sapedha ninja. Sengko’ eppa’en, Cong, lo’ kenneng dhang-gadhang
na’-kana’ buru ba’ari’. Sengko’ lo’ abandha’enna oreng lo’ genna kadi’ kake,
Lukman!” mowana mendhar, tanangnga ngetter. Sowarana ranyeng amendha kelap. Pa’
Suhrawi duli egellu’ bi’ ana’ sareyangnga.
Lukman eteret
maso’ ka dhalem roma bi’ embu’en. Pa’ Suhrawi duli istighfar. Badha rassa todhus ka bala tangga najjan tadha’ se
nyander. Aba’en aromasa tadha’ argana e adha’en Lukman, ana’en dibi’.
Ebarengnge ana’en
se wa’-towa’an, Pa’ Suhrawi maso’ pole ka barung daganganna. Neng-enneng
sakejja’ Lukman makalowar sapedha motorra mangkat kaburu. Pa’ Suhrawi paggun
toju’ e korse. Pajellingnga ta’ nemmo bates. Loros ka adha’ nyabbrang ban
narabas embong. Ngalebadi saba se pan-barampan hektar. Padhina molae ngakoneng ban sakejja’ aggi’ bakal epolong.
Lebat kol sapolo
malem, Lukman paggun lo’ dhateng. Embu’en kabater tako’ ana’en buru. Pekkerra
posang ngalengsang. Aba’en bine’ lo’ bisa ajalan jau. Mon tatangga semma’en
mare etanyae kabbi. Tadha’ Lukman amaen e tatanggana.
”Gaja sare
ale’en, Cong! Soro mole!”
”Badha e
kancana, Bu’. Buru kancana SMS.”
”Onggu ya, Cong?
Iyya sokkor mon badha. Koca’en ka Baliya keng bi’ engko’ lo’ olle.”
Malem katon ce’
abidda. Lukman paggun tadha’ mole. Eppa’-embu’en padha lo’ nyeddha tedhung.
Napa’ gu-laggu, Pa’ Suhrawi sabellunna mangkat ngajar ka SD e disana dibi’,
mokka’ barung daganganna. Ana’ se sareyang caccel nolonge reng towa. Butolla
bingsen la possa’ kabbi. Mennya’ nyeyor mare ekolak edu’-bundu’ ka palastik.
Badha parapatan, tengnga’an, ban kilowan.
”Ale’en lo’
mole, Cong? Mangkat ka Bali?”
”Mangkat gella’
sabellun sobbu bi’ kancana.”
”Bi’ sapa?
Mi’an?”
”Enja’, Mi’an
lo’ daddi. Karo wa’-dhuwa’an bi’ Nakim.”
”Lakar la akor
oreng kadhuwa. Se nyaman panyettong, daddi Lukman Nakim. Cremmet
ajellingngagi na’-kana’ kadhuwa. Embu’en lo’ tao, Cong?”
”Ghi’ lo’.”
”Ellu’, Cong.
Lukman olle dhimma pesse?”
”Sapedha motorra
egadhiyagina, bi’ Nom Amir lo’ olle. Aherra Nom Amir se aberri’ pesse, dha-kendha
sapedha ekala’ gadhin Nom Amir. Nyatana Nom Amir neser ka eppa’ bi’ embu’ tako’
sapedha gaggar ka reng laen.”
”Eeee, dha’
iyya, ya?” Pa’ Suhrawi milget. Molae mekker e dhalem buruna Lukman. Dhi-budhina
lako, aba’na gun bisa aduwa moga Lukman salamet. Mangkat bungkol, laggu’ dhu
malem mole bungkol. Pekkerra terros ajalan. Dha’ramma se bine’, embu’en Lukman,
apa bisa naggama akadi aba’na, passra ka se Kobasa.
Ta’ bannya’ se
tao nyenggana Lukman dhari bengko. Pa’ Suhrawi sabala padha notobi. Tape
nyamana disa, berta dhari colo’ ka colo’ aherra badha’an keya se tao. Embu’en
Lukman lako nanges.
”Pa’ Wi, padha
sae, gi?” epalagguwi Pa’ Suri ngamba’ e adha’na labang mesemma sakola’an.
”Alhamdulillah,
sae.”
”Kadinapa
Lukman?”
”Aponapa, Pa’
Sur?” Pa’ Suhrawi gante atanya najjan aba’na semmo kabater.
”Kaula malemma
etelpon Zaini. Kissa’ se sakellas bi’ Lukman dhimin.”
”Ooo, Sini.”
”Zaini, Pa’ Wi,
banne Sini. Kissa’ kan badha e Bali,” Pa’ Suri akandha telponna Zaini. Pa’ Suri
akandha keya ja’ mon Lukman la tello are badha e Bali ban menta entare ka Zaini
sabab ta’ nemmo tojjuwan, ”Daddi sampeyan lo’ mabi seyal margana Lukman. Zaini
nelpon kaula sopaja sampeyan oneng ja’ mon Lukman salamet. Pon napa’ ka Bali.”
Pa’ Suhrawi abak
lorga anyaba najjan Lukman lo’ katela’ mata. Berta dhari Pa’ Suri aropa’agi
capcappa aeng ka tana kajal aregga. Macellep ka dhadha.
***
Sabulan, dhubulan,
tello bulan ka pa’bulan Lukman pagghun lo’ mole. Berta Lukman moleya
rung-burung bariya. Eppa’en antara iyya bi’ enja’. Lukman e Bali padha sakale,
pa’-empa’ sakaban bi’ eppa’en.
”Lukman lo’ paleman,
Pa’ Wi?” Pa’ Azhar kanca kantorra aropa’agi ghuru paleng sabbar ngadha’i kandha
e bakto laot.
”Bunten, Pa’.”
”Cepon palemana?”
”Enggi, namong
kantos mangken gi’ lo’ paleman.”
”Sampeyan
kadinapa?”
”Lo’ oneng se
matora, Pa’. Same-same berra’. Paleman berra’, lo’ paleman jugan berra’.
Berra’en manabi paleman paggun menta Ninja. Manabi lo’ paleman kabater badha
pa-napa.”
”Pamanggi neka
korang sae, Pa’ Wi. Tore dha’ neka, kaula oneng Lukman, -ta’ langkong saporana-
nyamana na’-kana’ neka lo’ padha. Reng seppo, saneka jugan, namong, nyamana
pottra, enggi paggun pottra,” Pa’ Azhar mendhek.
”Ninja-na neka
se ce’ berra’en ka kaula. Kaula pon mator, najjan gadhuwan tompo’enna obang
akadi gunong, kaula ta’ bakal ngobange sapedha neka.”
”La... neka
kalero. Sampeyan ajung ngadha’i qudrat-iradadda
Pangeran. Lukman mangken pon dibasa. Jajal ajak kandha! Pamanggina argai!
Manabi badha pamanggi kalep, korang sonduk, parenge pangarteyan! Manabi
sampeyan gerra ettho’, ta’ oneng narema pamanggina, gi ja’ arep paleman. Ja’
sala’agi manabi Lukman lebbi sae odhi’ bibas kalaban oreng laen. Paleng, e
compo’ Lukman rangrang akandha sareng sampeyan?” Pa’ Azhar mendhek pole.
”Enggi lerres,”
Pa’ Suhrawi sambi agella’, ”Akandha lebbi bannya’ bi’ embu’en.”
”Kaula oneng Pa’
Wi, pangaterrona Lukman neka tenggi. Terros, napa pangaterro tenggi neka
kalero? Neng e kinto parlona kaula sareng sampeyan ngara’agi. Parenge tanggung jawab kaangguy bisa ngaolle se ekaterro.
Ajak alako! Pakon pabajeng akuliya! Se keng-bingkeng, anyo’on ka se Kobasa. Alam
tor sadaja kadaddiyan essena alam badha dhalem kakobasa’annepon. Manabi ampon
poron agi’-gigi’ pamanggi-pamanggi sae, insya Allah jugan bisa sae. Gerra
neka ja’ ros-terrosan, Pa’ Wi. Sabakto-bakto kodu alos, lembu’ otaba
lemmes,” Pa’ Azhar mesem sambi alerek maba.
Pa’ Suhrawi
hoso’ sambi agi’-gigi’ panemmo dhari Pa’ Azhar. Ta’ aromasa ja’ aba’na elerek
ban gella’ bi’ Pa’ Azhar. E dhalem ate Pa’ Suhrawi abendherraghi panemmona Pa’
Azhar. Aba’na molae sadhar ja’ aba’na abannya’an gerrana mon akandha bi’ ana’en,
otamana Lukman. Parlo ejajal jurus mes-lemmes gerra panemmo dhari Pa’ Azhar. (*)
Sampang, 21
April 2017
*)Mudhar CH di
Sumenep, 29 November 1980. Bergiat di Ma’had Al Ittihad Al Islami (MII) Camplong,
Sampang.
(Epetthedk dhari: Lukman bi’Eppa’en)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar